NOOIT MEER BANG OP JE WERK
Nooit meer bang op je werk van Jolein de Rooij is voor iedereen die weleens ergens bang voor is op het werk. Het bevat 40 eerlijke verhalen van mensen die door hun angst in moeilijkheden zijn gekomen op hun werk. Sommigen zijn vastgelopen en krijgen een burn-out. Anderen tobben jaren voort zonder er met iemand over te praten.
Het verhaal van Esther: ‘Ik was er heel goed in om mijn trillende handen te verbergen’...
Onderzoeker Esther kreeg paniekaanvallen bij drukte in de trein. Doordat ze de spits uit alle macht wilde vermijden, werd haar werkdag langer en langer. "Ik was bang de controle te verliezen. Talloze keren stond ik op, duwde me woest door de mensenmassa heen, tegen de stroom in, de trein uit naar buiten. Daarna keek ik vanaf het perron de wegrijdende trein na. Ik wachtte op de volgende trein, maar meestal durfde ik die ook niet te nemen. Zo liet ik trein na trein passeren totdat de ochtendspits voorbij was en ik eindelijk mijn reis durfde af te maken."
Ze had baat bij de Alexander Concept-training van Ander Leven, waarin deelnemers leren hoe ze onbewuste, chronische stress kunnen stoppen. ‘In 95% van de gevallen gaat het om een vast patroon dat ooit is ontstaan,’ vertelt oprichter Helga Verhoeven. ‘De paniek heeft dan niets met het hier en nu te maken. Het brein associeert, vermoedt of verwacht in een bepaalde situatie gevaar. Het reageert zoals het eens gereageerd heeft. Die reactie is een onbewust patroon geworden.’ De directe aanleiding voor zo’n ‘alarmsignaal’ kan van alles zijn: ‘Een situatie zoals een volle trein of een gebeurtenis zoals een plotseling geluid.’ Het kan ook om een stressvolle gedachte gaan, zoals: ik mag geen fouten maken, of: dit lukt me toch nooit. Ook die gedachten zijn patronen geworden. ‘Ze zijn niet nuttig en veroorzaken stress.’
In het geval van onderzoeker Esther was de training succesvol: ‘Het was een super logisch verhaal – als wetenschapper vond ik dat belangrijk. En bovendien kon ik dus wel degelijk invloed uitoefenen op mijn onbewuste stressreacties. Toen ik ’s avonds in de spiegel keek, wist ik: 'het is over.’
