STRESS
Stress
In je hoofd bezig zijn met dingen die allemaal nog moeten. Ontmoediging doordat je vooruit kijkt in je agenda en een hopeloze opeenhoping van activiteiten voor je ziet. Uitkijken naar het weekend omdat je dan je achterstand lekker in kunt halen: waar is je vrije tijd?!
Stress uit zich op heel veel verschillende manieren, gemerkt en ongemerkt. Nagelbijten, hoofdpijn, kramp in je buik, gevoelens van onzekerheid of angst. Misschien ondervind je hevige stress door omstandigheden zoals ziekte, financiën, baanonzekerheid, verlies, wanhoop. Misschien is stress in jouw leven subtieler, als een altijd aanwezig, sluimerend gevoel. Ook ‘kleine’ stressfactoren zoals trek hebben, geen tijd of tijdsdruk voelen zijn stressfactoren die hun weerslag vinden op je gezondheid of welzijn. Hoe dan ook, wanneer de beruchte druppel komt die je emmer doet overlopen, kan alles wat daarvoor nog redelijk te behappen was nu ineens veel en veel teveel zijn.
Het Alexander Concept biedt je een simpele techniek die je (on-)bewuste stressoren stopt. Hierdoor heb je geen emmer meer nodig, maar heb je het lek in het dak duurzaam gerepareerd!
Lees onderstaand een aantal persoonlijke ervaringen.
“Wanhoop was één van de emoties die ik voelde voordat ik de training bij Ander leven volgde. Al 10 jaar had ik last van terugkerende tumoren in mijn halsgebied waarvoor ik inmiddels 8 keer geopereerd was. Ik had geen vertrouwen meer in mijn lichaam, het had me immers al minstens 8 keer teleurgesteld door ziek te worden.”
Mijn vriend en ik willen graag een gezin starten, dat kon niet zolang ik een tumor had, dan zijn de risico’s te groot. Dat frustreerde mij, alsof ik geen leiderschap kon nemen over mijn eigen leven. Op het moment dat ik de training volgde had ik weer een tumor, de negende keer. Zowel mijn zus als mijn moeder hebben enkele maanden voor mij de training van Ander Leven gevolgd en ik zag bij hun resultaten die ik nooit voor mogelijk gehouden had. Dat wilde ik ook dus ik besloot me in te schrijven.
De training is het beste cadeau wat ik mezelf en mijn vriend, die als partner mee was, heb kunnen geven. Ons leven ziet er heel anders uit na de training, ik zie er heel anders uit. Op de eerste dag voelde ik al dat mijn halsgebied anders begon aan te voelen, alsof er altijd een samengeknepen vuist in had gezeten die nu ineens begon te ontspannen. Aan het einde van de training had ik het gevoel weer een nek te hebben, alle spanning was eruit weg getrokken.
Op de weg naar huis kon ik mijn hoofd weer met gemak draaien in de auto bij het wisselen van rijbaan, voorheen heb ik er nooit bij stilgestaan dat het lastiger ging, maar de verandering was enorm. De eerste week ben ik naar mijn masseur geweest en hij gaf me terug dat hij nog nooit zoveel ruimte achter mijn schouderbladen had gevoeld, hij vergeleek het met een vriendin van hem die veel aan yoga doet.
De week erop had ik mijn eerste bloedcontrole, de waardes die voorheen te hoog waren, zijn een flink eind gedaald. Ik heb er vertrouwen in dat het een dalende lijn zal blijven.
Ik krijg vanuit mijn omgeving de laatste tijd te horen dat mijn gezicht is veranderd. Ik krijg ook vaak terug dat ik in het algemeen heel erg veranderd ben, ik ga anders met gebeurtenissen om, ik kijk anders naar de wereld, positiever.
Als ik kijk naar de geestelijke veranderingen merk ik dat ik me veel makkelijker kan uiten, waar ik voor de training moeite had voor mezelf op te komen, gaat me dat nu heel makkelijk af, zonder de eerdere onzekerheid die ik voelde. Ik voel met energiek en kijk uit naar het moment dat ook de dokter groen licht geeft voor onze kinderwens.
Mijn gevoel zegt: heel spoedig.
Carolien
“Ik houd ervan dingen zo eenvoudig mogelijk en effectief mogelijk aan te pakken. Daar beantwoordt het Alexander Concept voor 100 % aan.”
Ik ben aan de training van Ander Leven begonnen omdat ik merkte dat als ik thuis was ik heel vaak in mijn hoofd bezig was met mijn werk. Ik kon dat moeilijk stoppen. In het najaar van 2012 ontstond er een lastige situatie op mijn werk. Deze situatie leverde mij veel stress op en het malen in mijn hoofd werd erger. Verder heb ik 2 x een hernia gehad en merkte ik dat mijn rugklachten weer terugkwamen door de stress.
Om beter met de stress om te kunnen gaan en om het piekeren te stoppen ben ik begonnen met de training. Dit heeft mij veel goed gedaan. Ik merkte al tijdens de training dat mijn hoofd soms “leeg” was en dat was een heel raar gevoel, omdat ik dat niet gewend was. Nu is mijn hoofd vaak leeg en dat voelt heel prettig.
Ik heb geen last meer van mijn rug. Voor de training merkte ik vaak wel de signalen dat ik moest bewegen vanwege mijn rug, maar reageerde daar dan niet adequaat op. Nu doe ik dat wel en beweeg wanneer dat nodig is. Dit heeft als gevolg dat ik nu geen rugklachten meer heb. Voor de training schaamde ik me ervoor als ik moest bewegen vanwege mijn rug. Nu doe ik gewoon wat goed is voor mij. Ik merk sowieso dat ik me veel minder afvraag wat de ander van mij vindt. Ik ben meer verbonden met mezelf.
Voor de training liet ik mezelf vaak in de steek. Ik had bepaalde doelen en ideeën waar ik heel enthousiast over was, maar na een tijdje zakte dat in en kwamen er altijd allerlei bezwaren, vaak financiële bezwaren. Mijn focus lag dan vaak bij de ander, waardoor ik mijn eigen doelen niet realiseerde en mezelf saboteerde. Nu steun ik mezelf en zet door en vraag hulp als dat nodig is. Oude patronen steken soms nog wel de kop op, maar dan loop ik het AC-Proces en dan kan ik ze omkeren in behulpzame patronen. Een enkele keer lukt dat niet en dan zoek ik hulp en lukt het alsnog.
De grootste verandering voor mij is, dat ik mezelf nu steun en mezelf kan coachen door het AC-Proces te doen. Wat me ook opvalt is dat ik sneller beslissingen neem en dingen die ik wil doen gelijk aanpak. Ik vind mezelf ook meer open naar mijn omgeving toe en minder perfectionistisch.
Ik ben erg blij dat ik de training gedaan heb. Het is een eenvoudig proces wat je leert dat makkelijk toe te passen is. Ik vind het erg praktisch. Ik houd ervan dingen zo eenvoudig mogelijk en effectief mogelijk aan te pakken. Daar beantwoordt het Alexander Concept voor 100 % aan.
Ik kan deze training aanbevelen aan iedereen met stress gerelateerde klachten en voor diegenen die niet behulpzame patronen om willen zetten in behulpzame patronen.
Met een lieve groet,
Jacqueline
“Ik zou iedereen deze training aan willen raden! Ik heb inzicht in hoe het brein werkt en hoe ik mijn brein kan sturen zoals ik het wil. Dat is zo’n gaaf gevoel!!!”
Ander Leven… Heerlijk leven!
Ik heb de training gevolgd omdat ik steeds meer vast kwam te zitten in patronen waar ik last van had.
Ik ben een moeder van 3 kinderen (9, 7 en 4) en ik heb er destijds voor gekozen om thuis te zijn voor de kinderen. Echter… het begon wel weer te kriebelen om wat voor mezelf te doen. Alleen wat en hoe? Wie ben ik ook al weer? Ik zat op een dood spoor.
Ontevreden over mijn relatie, de sfeer in huis en het mezelf nergens toe kunnen zetten. Daarbij kwam ook nog dat ik last had van hormonale schommelingen; 2 weken vrolijk en gezellig en 2 weken in een grijze wolk met weinig energie.
Tijd voor verandering, tijd voor een ‘Ander Leven’.
Een vriendin van mij heeft de training vorig jaar gevolgd en zij is mijn lichtend voorbeeld. Wat een powervrouw is zij nu! Dat wilde ik ook.
De 3 dagen training op Sparjeburd waren een onvergetelijke ervaring. Door de opzet van de training kreeg ik de kans om mijn zelf opgebouwde muur af te breken en als mezelf weer tevoorschijn te komen. Ik heb 3 dagen lang ademloos en vol energie geluisterd naar wat Helga zo inspirerend wist neer te zetten.
In de oefeningen om je het Alexander Concept eigen te maken heb ik heel diep in mezelf kunnen kijken en patronen ontdekt waar ik van te voren niet van wist dat ik ze had en dat ik er last van had. In het begin merkte ik dat ik nog sociaal wenselijk gedrag vertoonde, het willen pleasen van anderen en niet mijn ware gezicht liet zien.
Ergens halverwege de training volgde er een doorbraak waardoor ik echt het besef kreeg: ‘Ik ben hier voor mij! En voor niemand anders.’
Congruent zijn was voor mij een openbaring. Hoe ik me voel en hoe ik me uit zijn 1, zonder façade. En ja, ook huilen en verdriet laten zien aan anderen. Deed ik even moeilijk over, maar was uiteindelijk heel fijn.
Ik zou iedereen deze training aan willen raden! Ik heb inzicht in hoe het brein werkt en hoe ik mijn brein kan sturen zoals ik het wil. Dat is zo’n gaaf gevoel!!!
Master your mind!
Wat het mij opgeleverd heeft:
- Ik barst van de energie
- Mijn relatie is verdiept (mijn partner was mee en dat is ook heel waardevol! Samen tot inzicht komen. Wow!)
- Ik ben congruent
- Ik voel me ontspannen
- Ik leef in het nu en voel me zeker in het maken van keuzes
- Ik kies voor mezelf en maak tijd voor mezelf!
- De sfeer in huis is heerlijk
- En nog zoveel meer…
Mocht je de intentie hebben om de training te volgen en twijfel je nog om wat voor reden dan ook, je mag altijd contact met me opnemen. Vraag bij Ander Leven naar mijn telefoonnummer.
Ingrid
“Daar ben ik dan!!!! Ik voel me 10 jaar jonger. Ander Leven heeft mij Anke teruggegeven. Ik stuiter weer, ik barst weer van de energie en ik zeg hardop: ik heb een leuk leven!”
Na het krijgen van mijn kinderen ben ik langzaam in 3 jaar tijd weggezakt in een mindere versie van mezelf. Een wat zwart omrand, minder energiek, oordelend naar en over anderen en vooral minder positief mens.
Dit kwam omdat ik was gaan geloven dat ik slachtoffer was van een jeugd waarin mijn moeder weinig emotioneel betrokken was bij mij. Er is altijd op materieel vlak voor me gezorgd maar emotioneel had ik geen moeder. Er was niemand trots op me, ik had kreeg geen bemoedigingen en zocht als kind altijd naar bevestiging die ik niet kreeg waardoor ik alles uit de kast haalde om voor mijn gevoel in hun ogen het goed te doen. Ik heb als kind hard gewerkt.
Na de geboorte van mijn eerste kind (die een zeer moeilijke start had) werd weer zeer duidelijk dat mijn moeder niet de competenties had om er voor me te zijn.
Na die tijd ben ik gaan geloven dat ik een slachtoffer was. En daar kwamen veel niet behulpzame overtuigingen uit voort.
En het meest beperkend, ik had veel stressklachten (lees armpijn, hoofdpijn, misselijkheid en buikpijn tijdens contactmomenten met mijn moeder.
Nu na het volgen van de Ander Leven training heb ik een andere visie gekregen op mijn leven.
Eén die even wennen was. Ik ben blijven hangen in het verleden. Terwijl ik in het heden echt een super leuk leven heb. Een leuke man, twee fantastische kinderen, leuke baan en veel lieve mensen om me heen. Ander Leven heeft me een andere bril gegeven. Een bril die leuke dingen ziet en vooral de positieve kant van mijn brein heeft ontwikkeld. En dit is zoooooo fantastisch!
Ik zeg voluit: ik ben mijn betere zelf weer.
Ik geniet, ik veroordeel niet, ik ben een goede moeder, ik kijk niet negatief naar het verleden maar met acceptatie, maak keuzes waar ik blij van word, ben een betere fysiotherapeut, ben niet streng voor mezelf en ben een leuke partner voor mijn man.
En! Pure winst is dat ik zonder stressklachten contact kan hebben met mijn moeder.
Ik ben nu zacht, positief, in het hier en nu, niet veroordelend, kan luisteren, er heerst rust en heb een open houding en dit alles met veel humor.
Anke, 35 jaar
“De huisarts ging op het puntje van zijn stoel zitten: “Wat is er met jou gebeurd? Zo heb ik je nog nooit gezien. Je ogen sprankelen weer.” “Klopt,” zei ik, “Ander Leven!”
Een week na een heerlijke tennisvakantie in 2005 werd ik van het ene op het andere moment ziek. Na vijf dagen lag ik met een ernstige longontsteking in het ziekenhuis, pas maanden later bleek dat ik de Legionellabacterie had opgelopen: ik had de Veteranenziekte gehad. Als toetje kreeg ik er nog een TIA bovenop. Ik herstelde langzaam maar niet goed. Iedere langswaaiende bacterie schoffelde me onderuit. Mijn huisarts adviseerde me plaatsen waar groepen mensen bij elkaar komen te mijden, dus geen concert-, theater- of bioscoopbezoek, niet naar feesten en partijen. Daar had ik trouwens ook langzamerhand de energie niet meer voor.
Ik hield langdurige klachten over: me niet goed kunnen concentreren, erge pijn in mijn beenspieren, zeer vergeetachtig, als ik een klein beetje ziek was (wat vaak gebeurde) voelde ik me dood- en doodziek. Mijn ziektegevoel was volstrekt niet in overeenstemming met de symptomen en ik was me daar zeer van bewust. Ik kon er echter totaal niets aan doen. Het ging volledig met me op de loop. Ik brokkelde steeds meer af. Ik viel niet in slaap, althans, ik viel wel, maar niet in slaap. Ik kreeg op het moment van inslapen kortsluiting in mijn hoofd, vaak hoorde ik het letterlijk knetteren in mijn hersens en was dan weer klaarwakker. Dat kon wel zeven keer gebeuren voordat ik insliep. ’s Morgens bij het wakker worden had ik het gevoel dat ik ‘s nachts 13 marathons had gelopen, ik werd totaal en volledig uitgeput wakker.
Als ik een leeg kopje op het aanrecht zette, stootte ik het eerst tegen een bordje wat daar al stond. Als ik de bocht nam in de kamer, gebeurde het heel vaak dat ik toch tegen de muur opbotste. Zo’n proces gaat echter langzaam en ik wende er aan. Het duurde lang voordat ik in de gaten had dat er toch wel iets heel raars met me aan de hand was. Het werd duidelijk zichtbaar toen ik met een studievriendin een dagje op pad ging. Overal waar ik kwam, scande ik eerst de omgeving af naar horizontale vlakken waarop ik kon gaan zitten; op een bank, de rand van een betonnen plantenbak, een tafel en desnoods de rand van de stoep, als ik maar kon zitten. Het was onmogelijk om ergens vijf minuten op een bus te staan wachten. Mijn (jaren oudere) vriendin was zeer verbaasd; is dat normaal voor jou? Ja, ik vond het inmiddels heel normaal. Het tennissen had ik maar helemaal opgegeven. Het kostte me drie weken om te herstellen van een uurtje op mijn gemak met z’n vieren spelen.
Dus maar weer eens naar de dokter en toen naar het Vermoeidheidscentrum in Lelystad. Ja, u heeft CVS/ME in bijna de hoogste score (had ik nog gesmokkeld ook met de vragen, ze echt iets te positief gekleurd, kun je nagaan). Zomer 2009 werd het etiket CVS/ME op me geplakt en ik vond het vreselijk. Ik wilde geen chronische ziekte, ik wilde niet vermoeid zijn en ik wilde al helemaal geen syndroom! Maar ondertussen kon ik me nauwelijks meer handhaven.
Ik heb in de jaren daarna ook weer allerlei therapieën gedaan, alternatief, regulier, alle soorten pillen en poeders en vieze drankjes geslikt. Kreeg ook nog hartritmestoornissen. Ik heb onderzoeken naar mijn slapeloosheid gehad in het slaapcentrum van het ziekenhuis in Ede en in Den Haag. Alles helpt een beetje maar niet genoeg en zeker niet blijvend.
Voorjaar 2012 raakte ik telkens mijn stem kwijt en hoestte enorm. Weer naar de dokter, doorverwezen naar de KNO arts. Niets ernstigs, maar de maag geeft zuur op, dat gaat terug in de keel, ontsteekt daar en zo verlies je je stem. Oorzaak? Waarschijnlijk stress! Dus iedere dag pillen met maagzuurremmers en een onderzoek met bariumpap naar de maag in het vooruitzicht. Ik had er helemaal geen zin in, echt niet. Nog meer pillen! Ik heb na twee dagen de pillen teruggebracht en mijn arts verteld dat ik eerst iets aan mijn stress wilde gaan doen, dat leek me zinniger dan weer een onderzoek. Terug naar de oorzaak van mijn problemen.
Via mijn ontspanningstherapeute kwam ik bij Ander Leven terecht. En toen ik Helga hoorde vertellen, dat na een ernstige ziekte het lichaam steeds weer in de stressrespons kan schieten en daar niet meer uitkomt, viel bij mij het kwartje. Helga vertelde dat allerlei lichaamsprocessen daardoor hun taken niet goed meer kunnen volbrengen, wat uiteindelijk tot ernstige chronische problemen leidt. Dat is het, dacht ik, dit gebeurt er nu al jarenlang in mijn lichaam, sinds de Veteranenziekte in 2005. CVS/ME is het gevolg van deze stressrespons.
Ik had het soms ook zo benoemd; bij hele kleine ongemakken kreeg ik allerlei stressverschijnselen, zoals een bonkend hart en uit balans raken en het duurde soms uren voor ik weer uit de stressstand schoot; harde geluiden, minieme tijdsdruk, ik kon het werkelijk niet meer verdragen. De pijn in mijn bovenbenen bleek opeens zeer verklaarbaar: bij dreigend gevaar stuurt je lichaam alle energie naar je benen, zodat je kunt vluchten. Maar mijn benen renden niet, ik kon me immers nauwelijks meer bewegen. De pijn was de verzuring van mijn spieren. En nu werden ook mijn concentratieproblemen en vergeetachtigheid verklaarbaar. Want het lichaam trekt bij dreigend gevaar ook daar de energie weg, je moet immers rennen voor je leven. Ook het feit dat ik na de Veteranenziekte opeens allergisch werd voor parfum, conserveringsmiddelen en nikkel passen in dit plaatje. Je immuunsysteem raakt ook ontregeld. Ik moest echt niet even ergens onbedachtzaam mijn handen wassen met een parfumhoudend lekker geurend zeepje, want dan hingen wekenlang de vellen huid aan mijn handen.
In juli 2012 heb ik de training bij Ander Leven gevolgd in Friesland. Helga is een zeer betrokken en vaardige trainster. Ik was en ben er vast van overtuigd dat het lichaam een zeer groot herstellend vermogen heeft en dat deze training het onbewuste brein weer op de goede rails zet. En inderdaad, het werkt!
Ik ben een half jaar verder en ik voel me nog steeds elke dag weer een beetje sterker worden. Ik kan de stressrespons heel snel stoppen en ik voel dat mijn lichaam nog steeds aan het genezen is. Ik heb mijn ‘medicijn’ voor de rest van mijn leven altijd en overal bij me en het kost me niets. Zo nodig loop ik het AC-Proces dat ik geleerd heb en knap ik op hetzelfde moment weer op. Mijn lichaam is weer ONBEWUST BEKWAAM! Terwijl ik om me heen iedereen met griep en een akelige hoest het bed zie induiken, loop ik fluitend en zingend rond. Jaren geleden had ik minimaal 3 keer per winter griep, ik heb tot nu toe zelfs nauwelijks gesnotterd. Ik heb iedere dag VOLOP ENERGIE voor mijn taken van de dag. ’s Nachts herstelt mijn lichaam zich keurig van de inspanningen van de dag. En ’s morgens heb ik weer zin in de nieuwe dag.
Toen ik een paar weken geleden mijn huisarts bezocht met de brochure van Ander Leven in mijn handen, ging hij op het puntje van zijn stoel zitten. Wat is er met jou gebeurd? Zo heb ik je nog nooit gezien! Je ogen sprankelen weer! Klopt, zei ik, Ander Leven!!
Sanneke, 58 jaar